Prolog

    Mam na imię Anabell, mam dziewiętnaście lat i od urodzenia mieszkam z rodzicami w Holmes Chapel. Jestem niską, szczupłą brunetką o ślicznych zielonych oczach. Tak na dobrą sprawę tylko one mi się w sobie podobają.
    Wracam właśnie od przyjaciółki Natty. W uszach dźwięczy jakaś piosenka, której tytułu teraz nie pamiętam. I mimo, że głośność ustawiona jest na najwyższy poziom, mam głupie wrażenie, że ktoś mnie obserwuje, a w najgorszym przypadku, idzie za mną. Zebrałam się w sobie i odwróciłam, ale niczego i nikogo nie zobaczyłam. Nic dziwnego, jest wieczór, godzina ósma i ciemno jak w grobie. I nadal to uczucie, że nie jestem sama na ulicy.
    Nagle poczułam czyjąś dużą dłoń na lewym ramieniu. Krzyknęłam i wyrwałam się z pod jej uścisku.
- Co do cholery! - wyrwałam słuchawki z uszu. W tym samym momncie ktoś zatkał mi usta dłonią tak, że wydałam tylko coś na kształt jęku.
- Niebezpiecznie chodzić o tak późnej porze po ulicy. I to w dodatku pociemku. Może coś ci się stać. Jakaś krzywda, kochanie - usłyszałam głos zdecydowanie należący do jakiegoś młodego chłopaka. Z dwojga złego lepiej on, niż jakiś obleśny staruch z bandziochem jak beczka...
- Wracam do domu - odpowiedziałam, gdy zdjął dłoń z moich ust.
- Widzę, ale po nocy? Sama, bez opieki?
- Jestem dorosła...
- Ale jesteś kobietą kochanie. Bardzo piękną.
- Nie mów do mnie kochanie...
- Nie podnoś na mnie głosu - szepnął prosto do mojego ucha.
-Kim ty w ogóle jesteś?!
   Poczułam jego miękkie, ciepłe usta na mojej szyi po prawej stronie, trochę niżej pod uchem. Po chwili zrobił mi malinkę.
- Jestem Harry, a ty jesteś moja Anabell.


-----------
No to witam was w prologu Sprzedanej! Mam szczerą nadzieję, że ten blog przypadnie wam do gustu, jak na wattpadzie:)

Nie obiecuję, że rozdziały będą regularnie, ale postaram się dodawać dwa razy w tygodniu, z racji krótkich części.

Jakiekolwiek pytania, kieruję was do zakładki " Pytania", będą też bohaterowie, i linki.